Sevgilim, sen benden bıktın mı?
Çoktan o kanaldan çıktın mı?
Boşuna mı çırpınıyorum, hem de küçük düşerek?
Söyle çekinme, seni çok sıktım mı?

Aşkıyla boğabilir insan, doğrudur
Kendi bezdirir kendi soldurur
Ne zamanki kesersin her türlü irtibatı
Zulüm de sırayla kolay intibakı

Zoruma gidiyor ne yalan söyleyeyim, çok acı
Fena halde koyuyor istenmemek insana
Açtım kapılarımı sonuna kadar isteyerek
Üstelik itirafım gurur veriyor bana

Sevindirir mi seni perişanlığım?
Kendini iyi hisseder misin?
Artık cezasını da verirsin muhakkak
Kar küresi gibi saydamlığımın

‘Yeter ki onursuz olmasın aşk’ diye saydırıyordum
Dillerim kopaydı benim kutsalım sensin
Büyük konuştum, yerlerde sürünüyorum
Evvelimden gitsen de ahirim sensin