Gel, deyecem sözün düzünü
Sen bitirmisen özün özünü
Sevmisen, deyer vermisen
Amma sen ona lazım deyilsen

Qedri bilinmez esl sevenlerin
Ne de üzü gülmez qelbi gözellerin
Bilirem, heyatin çox üzünü görmüsen
Yalnızlar şeherine xoş gelmisen

Her üzüne güleni dost sanma
Her sevirem deyeni qelbine qoyma
Her qarşına çıxani özün kimi sanma
İnsanlar değişmez özünü yorma

Heyat el uzatmaz yixilanlara
Gelen vurar, geden vurar yara
Gerek yoxdur artıq doğrulara
Güvenme gel ne dosta ne de ki yara